Hayat insanın dünyaya geldiği andan son nefesini verdiği zaman aralığını kapsayan süreç. Peki, gerçekte nedir hayat?
Hayat futbol oynamaktır bazen. Neler öğretir insana? Önde olmanın bazen iyi bir şey olmadığını anlarsın, rakibinden öndesindir, gider gol atarsın ama yan hakem bayrağı çekmiştir. Senin önde olduğun için avantaj sağladığını düşündüğün an aslında senin yıldız olmak için elindeki fırsatı kaçırdığın zamandır. Hayatta nerde durmamız gerektiğini bize en iyi futbol öğretir.
Hayat, masa tenisi oynamaktır bazen. Aslında karşındaki hayattır. Sen ralli yaparken senin ona attığın top yine aynı şekilde dönecektir. Vadideki yankı gibidir ralli anları. Sen hayata ne söylediysen daha yüksek bir sesle kulaklarını inletecektir. Vurduğun şey 2,7 gram ağırlığındaki top değildir. Senin görüşlerin duyguların ve tutumlarındır. Esasında senin toplamın o anki o küçücük topa verdiğin reaksiyonundur. Hayata ne fısıldarsak bize tekrar onun döneceğini bize en iyi masa tenisi öğretir.
Hayat, basketbol oynamaktır bazen. Sana belli yanlışları bir yere kadar yapabileceğini öğretir. 5 faul yaparsan oyuna artık seyirci olarak devam edersin. 8 saniyede karşı sahaya geçmek zorundasın ve 9. saniyede öbür sahada olmanın bir önemi yoktur. Yapılması gerekenin zamanında yapılmasını bize en iyi basketbol öğretir.
Hayat, voleybol oynamaktır bazen. Karşına blok çıktıysa ya daha fazla yükselmelisin ya da bloktan kurtulmak için başka çıkış yolu bulmalısın. Her zaman sen atak yapmazsın bazen sana saldırırlar, sana karşı hücum eden olumsuzlukların karşısında kapı gibi blok koyarsan sana kadar gelen hücum senden sonra kuru bir yaprak gibi sönüp gider. Hayatın iki yönünün olduğunu voleybol oyuncusundan iyi kim bilebilir? Şimdi savunan benim ama yeteri kadar iyi savunursam birazdan ataklarımla senin üzerine gelecek olan benim hissini bize en iyi voleybol öğretir.
Hayat, atletizm yapmaktır bezen. Güzel şeylerin ortaya çıkmadan önce sancılara sebep olduğunu anlarsın. Bir ağaç yetiştirmek gibidir atletizm yapmak; tohum ekersin aylarca, yıllarca sular bakımını yaparsın ve zamanı geldiğinde meyvesini aldığın zaman arkana yaslanıp bunu başarmak için yaptığın fedakârlığa gülümsersin. Yıllarca koşarsın kasların patlayana kadar çalışırsın sonra o gün geldiğinde yarışı en önde sen bitirince aslında ne emekler vererek birinci olduğunu sadece sen bilebilirsin. Güzel şeylerin öylece, kendi kendine ve kısa sürelerde ortaya çıkmayacağını bize en iyi atletizm öğretir.
Hayat 100 metre koşmaktır bazen. İnsanların harcarken en savurgan olduğu ama asla geri gelmeyecek olan zamanın kıymetini 100 metre koşucusundan iyi kim bilebilir? 1 saliseyle avazı çıktığı kadar sevinç çığlıkları da atabilir, hıçkırarak duvarlara yumruk da. Zamanın bir salise bile olsa değerli olduğunu bize en iyi 100 metre yarışları öğretir.
UNUTMA: Hiçbir şeye sınır koymamalısınız. Ne kadar hayal ederseniz o kadar ileriye gidebilirsiniz. (Michael Phelps)
Hayallerinizin yelkenlerinizi daima doldurması dileğiyle.
NE OKUMALIYIZ?: OLASILIKSIZ (Âdem FAWER)
