Kahramanmaraşspor’u Kimse Kapatamaz

Bir futbol kulübü düşünün 21 şubat 1969 tarihinde kurulan ve renklerini şehri ile dünya’ya nam salmış dondurmasından ve kırmızı biber’den alan kırmızı-beyaz renklere sahip bir kulüp, 15 yıl boyunca deplasmanlı amatör liglerde mücadele edip daha sonra 1984 yılında ilk kez profesyonel olup 1987-1988 sezonunda profesyonel anlamda ilk şampiyonluk yaşamış bir takım, KAHRAMANMARAŞSPOR

Çok sıkıntılar gördü bu takım çok badireler atlattı unutulurmu hiç, maddi imkansızlıklar nedeniyle ligden düşmeleri veya 13 futbolcunun şehri terk etmesi, unutulmaz tabi.

 Unutulmayan bir şey daha var tabiki mazisinde oda, 2013-2014 sezonunda PTT 1. lig’de mücadele etmesi ve tekrardan ligden düşmesi.

 Evet bunların her birinin her sezonun kendine göre günahları da var sevaplarıda.

 Geçmişi bilmeden geleceğe yön veremeyiz düşüncesiyle kısa da olsa geçmişimizi hatırlamak istedim.

Gelelim elbette günümüze ve bu sezon aşığı olduğumuz renklerine sevdalandığımız ve adını duyduğumuzda işte benim şehrimin takımı dediğimiz Kahramanmaraspor’umuza, bu senede daha başlamadan sıkıntılarla dolu. 

Aslında geçen seneden belli olan sıkıntılar, hani derler ya perşembenin gelişi çarşambadan bellidir diye işte öyle bir dönemden geçiyoruz.

 Daha doğrusu geçmeye çalışıyoruz. 

Kulüp başkanı Fatih Mehmet  Ceyhan kendi imkanları ile bir şeyler yapmaya çalıştı. 

Öncesinde geldi ve şehrimin takımı memleketimin takımı dedi ve kulübü aldı. 

Herkesden daha fazla vefa örneği gösterdi. 

SIkıntıları oldu kimseye diyemedi, ödemeleri yaklaştı stresi yaşadı ama belli etmedi. 

Bunları hepimiz kabul edebiliriz, ancak liglerin başlamasına sadece iki hafta kala transfer tahtası kapalı olan bir kulüp olarak önümüzdeki sezon neler yapacağımızı düşünür olduk.

 Daha doğrusu sezona girebilecekmiyiz onuda bilmiyoruz ya.

Sayın başkan sürekli bana kimse destek olmuyor, yalnız kalıyorum, belediye başkanımız önce söz verdi şimdi yardımda bulunmuyor söylemlerini bizler geçen seneden bu yana duyuyorduk ama bu sene daha fazla duyar olduk. 

Evet teksinizdir, evet kimse yardım etmek istemiyordu, evet belediye başkanı özellikle şehrin takımına yardım etmiyordur bunların hepsini kabul ediyoruz. 

Geçtiğimiz günlerde sayın başkanın yaptığı basın açıklamasında eğer bu borcu ödeyemezsek yardım gelmezse kulübün kapısına kilit vuracağım gibi sözleri oldu, hatta anahtarı belediye başkanına da vereceğim gibi cümleler kullandı, şimdi adında kahramanlık bulunan ve dünyada tek kahramanlık ünvanı olan bir şehrin marka değeri olan kulübünü sizler nasıl kapatma gibi bir lükse sahip olabilirsiniz. 

Bu nasıl bir düşüncedir, siz düşündünüz mü hiç trübünlere gelen öğrencinin harçlığından ayırıp veya tamamını alıpta bilet parası aldığını, hiç düşündünüz mü asgari ücretle çalışıp yada çıraklık yapıp da hafta sonu aşığı oldu takımını izlemeye gitmek isteyen çalışanın o parasını bilet parasına verdiğini hafta içi çalışıp hafta sonu piknik yerine maça gelen esnafları hiç düşündünüz mü   ki sizler para bulunmazsa kulübü kapatırız  gibi cümleler kullanıyorsunuz. 

Ne yani şimdi sevdamızı, aşkımızı, temsiliyetimizi para yok diye mi terk edeceğiz. bizler taraftarız ve sevdamızın peşinden gideriz.

eğer böyle bir durum söz konusu olursa kulübün kapanması vs gibi bizler sevdamızı bırakmayız. 

belki de yazdıklarımdan dolayı bana kızacaksınız ama biz o takım olmadan yaşamayamayız.

Eğer yasağı açamazsanız eskilerle ve genç oyuncularla lige devam etmek zorundasınız, daha sonra isterseniz kulübün anahtarını büyükşehir belediye başkanımıza verin. 

 Unutmadan kravatlılar gider atkılılar her daim kalır….